 A R T Y Ś C I  |
Mesias MaiguashcaMesias Maiguashca ur. w 1938 w Quito (Ekwador), 1958-63 studiował fortepian i kompozycję w Eastman School of Music w Rochester, 1963-65 - muzykę elektroakustyczną w Istituto di Tella w Buenos Aires. W 1965 przeniósł się do RFN, gdzie do 1968 studiował u Karlheinza Stockhausena. W latach 1968-72 pracował w Studiu Muzyki Elektronicznej wdr w Kolonii, był też członkiem Stockhausen-Ensemble w Osace. W 1972 współtworzył Gruppe Öhldorf. Tworzył muzykę między innymi w Centre Européen pour la Recherche Musicale w Metzu, w Ircam (Paryż) i w ZKM (Karlsruhe). Od 1990 jest dyrektorem Studia Muzyki Elektronicznej w Musikhochschule we Fryburgu Bryzgowijskim.
The Wings of Perception II (1985-92)
Utwór jest czwartą częścią cyklu Reading Castaneda. Carlos Castaneda Od momentu pierwszego kontaktu z obiektem dźwiękowym - metalową ramą, z której zwisają na nylonowych żyłkach metalowe przedmioty - chciałem zapisać jego brzmienia, by później poddać je analizie. Pierwszy katalog zawierał kilkaset przykładów dźwiękowych, od wysokich do niskich tonów, od szmerów nieledwie, po tony proste. Dzięki analizie Fourierowskiej i sonogramom, które opracowałem w ircam w 1985, mogłem otrzymać pierwszy pełny obraz morfologiczny tego świata dźwięków. Moje analityczne zainteresowania były inspiracją dla dwóch kompozycji - różnych, ale posiadających wspólny punkt wyjścia: zmontowaną taśmę z nieprzeobrażonymi dźwiękami przedmiotów metalowych, która powstała w Musikhochschule we Fryburgu. Otrzymałem szeroką paletę częstotliwości, barw, dynamiki. Ów montaż był podstawą dla dzieła na kwartet smyczkowy i taśmę (The Wings of Perception I) oraz utworu na taśmę wielokanałową (The Wings of Perception II). W tej drugiej kompozycji dźwięki metalowych przedmiotów są skonfrontowane z dźwiękami elektronicznymi. W przypadku zetknięcia ze światem brzmieniowym instrumentów smyczkowych, punkt spotkania jest oczywisty: wszystkie dźwięki wytwarzane są za pomocą smyczka. Różnice barwowe osiągane grą "sul tasto" i "sul ponticello" są w obu przypadkach podobnej jakości; zarówno na instrumentach smyczkowych, jak i na "obiekcie dźwiękowym" można osiągnąć żądane wibrato; glissanda tonów składowych są osiągalne dzięki analizie spektrum: w przypadku kwartetu - harmonicznego, w przypadku obiektu - nieharmonicznego. Dźwięki właściwego obiektu dźwiękowego z obiektem wirtualnym zestawiałem za pomocą komputera zwanego przeze mnie "sound object generator". Kompozycja pozwoliła mi odkryć wspólne obszary i granice pomiędzy oboma światami dźwiękowymi. Struktura obu utworów była determinowana wewnętrzną dynamiką obiektu dźwiękowego. Poddałem bowiem analizie Fourierowskiej dźwięki z oryginalnej taśmy - montażu. Badania zapewniły mi pełną informację o związanych z częstotliwością parametrach, takich jak spektrum, harmonia, melodia. Na różne sposoby użyłem tych danych w obu kompozycjach. Dźwięki elektroniczne powstały w zkm, przy użyciu generatora "sound object" na komputerze next. Program zapisany jest w clm (Common lisp Music). Mesias Maiguashca
W koncercie Instytutu Muzyki i Akustyki pięć utworów reprezentuje pięć różnych sposobów połączenia muzyki i technologii, "oczu" i "uszu". Thrill Ludgera Brümmera to "czysta muzyka", czterokanałowa kompozycja opracowana za pomocą techniki modeli fizycznych "w czasie nie- realnym". Znaczy to, że komputer dużo dłużej pracuje nad dźwiękiem, niż dźwięk ten trwa w utworze; użyty tu software nie jest dostępny na rynku. Apres les Grands Tours Johannesa Goebela powstał natomiast z użyciem zwykłego samplera, który można kupić w sklepie muzycznym. The Wings of Perception II Mesiasa Maiguashki to montaż dźwięków elektronicznych z nagranymi dświękami metalowych przedmiotów. Bożydar Spassow po ukończeniu muzyki Asylphonii znalazł w Tamásu Waliczkym kongenialnego partnera do wizualizacji historii, na której osnuta jest kompozycja. Elena Kats-Chernin i Kirsten Winter współpracowały ściśle od początku do końca przy smash, utworze na film, orkiestrę live i elektroniczne przetwarzanie dźwięku. Prezentowane dzieła, które powstały w ZKM, pokażą zapewne, iż technologia sama w sobie nie rozwiązuje problemów natury estetycznej. Komputery nie czynią sztuki "łatwiejszą" - ani dla artystów, ani dla odbiorców. Technologia, będąc zarazem częścią codzienności, oferuje artystom nowe narzędzia i instrumenty. "Jak", "co" i "dlaczego" - odpowiedzi na te pytania odbiorcy wciąż mogą poszukiwać w sztuce. Zapraszamy więc na koncert, performanse, instalacje. Johannes Goebel |