Bernd Lintermann

Bernd Lintermann ur. w 1967 w Düsseldorfie, studiował nauki komputerowe na uniwersytecie w Karlsruhe (th) ze specjalizacją w grafice komputerowej. W 1995 rozpoczął pracę nad Xfrog - zintegrowanym proceduralnym systemem do modelowania, animacji i renderingu złożonych struktur organicznych, roślin oraz symulacji wzrostu. Od 1996 jest pracownikiem naukowym i artystą-rezydentem w Instytucie Mediów Wizualnych zkm (Zentrum für Kunst und Medientechnologie, tj. Centrum Sztuki i Technologii Medialnych). Opublikował szereg artykułów nt. modelowania i symulacji wzrostu roślin.

Realizacje: esprit project humanoid - animacja postaci wirtualnych w czasie realnym (1994-1995), configuring the cave - interaktywna instalacja dla stałej kolekcji icc Intercommunication Center (we współpracy z Jeffreyem Shawem, Agnes Hegedues i Leslie Stuckiem, 1996-1997), Morphogenesis - interaktywna instalacja multimedialna o genetycznym rozwoju form organicznych (1996-1997), animacja wzrostu drzewa do instalacji Tree of Knowledge Billa Violi, wystawionej na "Multimediale 5" w Centrum Sztuki i Technologii Medialnych w Karlsruhe oraz w Whitney Museum w Nowym Jorku (1997), SonoMorphis - interaktywna instalacja z genetyczną grafiką i dświękiem (we współpracy z Torstenem Belschnerem, 1998), Room with a View - interaktywna instalacja dla pawilonu ·kody w vw-Autostadt w Wolfsburgu (we współpracy z Michaelem Bielickim, 1999-2000).

SonoMorphis

Trójwymiarowa forma organiczna wyświetlana jest stereoskopicznie widzom wyposażonym w specjalne okulary. Dzięki mechanizmowi kontroli widz może dowolnie obracać ukazujący się obiekt i obserwować go w dowolnej perspektywie. Przez poruszanie potencjometrami można wpływać na wiele różnych parametrów.

Grafika i dźwięk sprzężone są ze sobą bardzo ściśle. Przestrzeń wypełniana jest stale przez nowe audiowizualne ciała. Dźwięk i projekcja wizualna wypływają w tym samym stopniu ze wspólnych abstrakcyjnych struktur, które stopniowo stają się czytelne dla użytkownika.

SonoMorphis jest przykładem artystycznego wykorzystania wyników badań nad otwartymi systemami komputerowymi. W pracy tej interakcja oparta jest na zasadach ewolucji, w której widz poprzez wybór jednego spośród sześciu możliwych wariantów wywołuje mutacje form graficznych i struktur dźwiękowych i ustala kolejny punkt wyjścia do dalszego rozwoju. Strona wizualna powstała z ekstrakcji szeregu wzorów zaczerpniętych ze świata natury, które łączone są ze sobą w sposób arbitralny, aby dać początek nowym formom. Formy te wydają nam się znane, ale jednak nigdy ich przedtem nie widzieliśmy. W każdej chwili w sposób ciągły określony stan formy graficznej kontroluje poziom aktywności dźwięku SonoMorphis. Zmienne parametry wizualne muszą być interpretowane w taki sposób, by wynikająca z nich struktura dźwięku miała cechy muzyki. W ten sposób powstają automatyczne kompozycje, różniące się w zależności od wyboru elementów szczegółami konturów, złożonością i zachowaniem.