Torsten Belschner

Torsten Belschner ur. w 1966 we Fryburgu Bryzgowijskim, kształcił się najpierw jako muzyk-perkusista, następnie podjął studia muzykologiczne i filozoficzne na politechnice [sic!] w Berlinie. Uzyskał specjalizację w zakresie nauk komputerowych. Pracował dla Pixelpark Berlin; doświadczenia i umiejętności tam zdobyte rozwijał w Instytucie Mediów Wizualnych Centrum Sztuki i Technologii Medialnych w Karlsruhe. W latach 1995-1999 pracował tam jako reżyser dźwięku i administrator systemu unix. Obecnie współpracuje z ZKM jako artysta-rezydent.

Realizacje: Synteza dźwięku do utworu na taśmę Wolfganga Rihma Etude apres Séraphin (1997), dźwięk i programowanie interaktywnej instalacji SonoMorphis (1998), koncepcja i realizacja interaktywnej bazy danych dźwiękowych do instalacji S-Class History DaimlerChrysler ag/triad dla salonu samochodowego w Paryżu (1998/99), interaktywna instalacja i projekt internetowy Musikschrank Rheingold, wystawionej w Instytucie Mediów Wizualnych zkm na "net.condition" (1999), dźwięk i programowanie interaktywnej instalacji w stałej ekspozycji w pawilonie vw/Skoda w Autostadt Wolfsburg (2000), koncepcja i realizacja dźwięku w pawilonie Bertelsmanna ag, Triad GmbH Berlin na expo2000 w Hanowerze (2000).

SonoMorphis

Trójwymiarowa forma organiczna wyświetlana jest stereoskopicznie widzom wyposażonym w specjalne okulary. Dzięki mechanizmowi kontroli widz może dowolnie obracać ukazujący się obiekt i obserwować go w dowolnej perspektywie. Przez poruszanie potencjometrami można wpływać na wiele różnych parametrów.

Grafika i dźwięk sprzężone są ze sobą bardzo ściśle. Przestrzeń wypełniana jest stale przez nowe audiowizualne ciała. Dźwięk i projekcja wizualna wypływają w tym samym stopniu ze wspólnych abstrakcyjnych struktur, które stopniowo stają się czytelne dla użytkownika.

SonoMorphis jest przykładem artystycznego wykorzystania wyników badań nad otwartymi systemami komputerowymi. W pracy tej interakcja oparta jest na zasadach ewolucji, w której widz poprzez wybór jednego spośród sześciu możliwych wariantów wywołuje mutacje form graficznych i struktur dźwiękowych i ustala kolejny punkt wyjścia do dalszego rozwoju. Strona wizualna powstała z ekstrakcji szeregu wzorów zaczerpniętych ze świata natury, które łączone są ze sobą w sposób arbitralny, aby dać początek nowym formom. Formy te wydają nam się znane, ale jednak nigdy ich przedtem nie widzieliśmy. W każdej chwili w sposób ciągły określony stan formy graficznej kontroluje poziom aktywności dźwięku SonoMorphis. Zmienne parametry wizualne muszą być interpretowane w taki sposób, by wynikająca z nich struktura dźwięku miała cechy muzyki. W ten sposób powstają automatyczne kompozycje, różniące się w zależności od wyboru elementów szczegółami konturów, złożonością i zachowaniem.